Niemand kan zeggen: ”ik doe hier even niet aan mee” Het gaat over verantwoordelijkheid

25 sep 2020, 11:53 Kunst en Cultuur
juffrouw raadgever3
Ede.Nieuws.nl

Nog niet zo lang geleden zagen we dat Minister President Rutte de hand van President Trump schudde.

Column door juffrouw Raadgever

“Omdat Trump steeds bij een dergelijk handen schudden zo’n uitgesproken dominante houding aannam, was ik erop gespitst om te zien hoe onze minister hierop zou reageren. Tot mijn grote vreugde zag ik heel duidelijk dat Rutte een dusdanige afstand nam dat de arm van Trump niet de gelegenheid kreeg om Rutte naar zich toe te trekken. Inwendig was ik er vrolijk om.” Een van onze kennissen zit zich nu nog te verkneuteren om het voorval. Hoe hij op dit onderwerp kwam kun je raden. Corona. Gisteren hebben we het er toch op gewaagd om de al heel lang afgesproken visite, eindelijk te gaan afleggen. Na wat heen en weer bellen lukte het om datum en tijd vast te stellen. Gelukkig kunnen we eerlijk tegen elkaar zeggen of het vertrouwen zo groot is dat we het aandurven. Elk van ons heeft wel een reden om extra voorzichtig te zijn. Zoals, longproblemen, een hoge leeftijd en afgesproken onderzoeken in het Ziekenhuis. Geen van ons wil haar of zijn partner met het virus besmetten. Bij binnenkomst dus geen geknuffel en geen handen schudden. Zoveel mogelijk afstand bewaren. Dat valt niet mee als je elkaar al een hele tijd niet hebt gezien en blij bent nu toch tegenover elkaar te staan. Omdat de entree, van het huis nogal smal en lang is hadden we afgesproken dat ze zelf in de kamer zouden blijven en één van hen de voordeur open zou doen. Wij zullen wachten tot de ruimte vrij is en kunnen dan ‘veilig’ naar binnen. Ondanks de rare vertoning die dan ontstaat lachen we de situatie weg. Wat moet je anders. “Zie je wel als we de instructies, die we afgesproken hebben deze week, opvolgen is het geen probleem jullie te ontvangen,” zegt onze gastheer. Ook zij willen zo graag weer even elkaar zien en van gedachten wisselen. Onderwerpen genoeg als we de afgelopen tijd in gedachten nemen.

En hier zitten we dan. Gelukkig kunnen we ruim uit elkaar zitten. Ook weer veilig. Fijn, hoe goed het vertrouwen in elkaar is als kennissen, daar dacht je toch eerder nooit over na. En nu loert om elke hoek een besmetting. Niet eerlijk zijn over een verkoudheid of griepje kan al voor grote problemen zorgen. En dat wil toch niemand. Het is en blijft lastig. Iedereen krijgt er wel mee te maken en de verantwoordelijkheid is ook voor iedereen. Niemand kan zeggen: ”Ik doe hier even niet aan mee.” Het virus is een feit en onzichtbaar. Daar zijn we het wel over eens. Voorzichtigheid geboden dus. Al gauw komt het gesprek weer op de anderhalve meter afstandsregel en het handen drukken. Wat is het een omschakeling om een handdruk achterwege te laten. Het is zo tegen de beleefdheidsregels in. Iedereen in de kamer ervaart het als een gemis. Een ellenboog geven is echt tegen je gevoel in. Eerlijk: het voelt een beetje, heel erg belachelijk. Geen wonder dat de beleefdheidsvorm van het aan elkaar voorstellen met een handdruk hier en daar maar gewoon overgeslagen wordt. Even elkaar aanraken en in de ogen kijken is er nu niet meer bij. Best wel gek. Het komt erop neer dat we allemaal de’ taal’ van de handdruk missen. Een handdruk kan heel veel zeggen. Een beetje lacherig sloven we ons uit de verschillende soorten handdrukken te benoemen. Je hebt een zakelijke -, een hartelijke -, een slappe -, een stevige -, een natte -, een achteloze -, een ongeïnteresseerde - en vergeet niet de welbekende dominante handdruk. Allemaal zeggen ze iets over degene die haar geeft.

Heel er jammer dat we die handdruk van Rutte en Trump voorlopig niet weer zullen zien. Ten eerste kom je Amerika niet eens in. En ten tweede wordt het een flinke ellenboog stoot denk ik. Na een hele gezellige middag staan we bij het afscheid nemen warempel toch met z’n allen in de smalle entree. Pas als wij buitenstaan realiseren we ons dat ook wij ons niet elk moment bewust zijn van het toch te dicht bij elkaar komen. Wat is het toch moeilijk. En hoelang nog, nu de tweede uitbraak een feit is. Voor allemaal heel veel sterkte en succes. Wees je bewust van de risico’s die je soms loopt. Bij twijfel, doe het dan maar niet en blijf thuis. Ik weet het, leuk is anders, maar toch!

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever