“He, he! verzucht ons bezoek. Dat was even zoeken”. Meer dan een half uur later dan verwacht gaat eindelijk de bel. Met een gezicht van: zo dat hebben we dan maar mooi weer geflikt, stapt ze de gang in. In de ene hand een bosbloemen en in de andere een A4tje. Daarop zie ik mijn uitgebreide mail en dan wel afgedrukt. In kleur nog wel.
En ondanks die mail hebben ze er toch nog erg lang over gedaan. Ik weet toevallig dat onze vrouwelijke gast niet echt zit te wachten op omleidingen. Dan raakt ze helemaal de weg kwijt. Gelukkig dat haar (v)echtgenoot het stuur in handen heeft genomen anders had ze zich vast niet op mijn verjaardag laten zien. Ze duwt me alles in de handen en spurt naar het toilet. Even later staat ze weer voor me in de kamer. Opgelucht. Dat is te zien. “Ga maar gauw zitten, de koffie is inmiddels zwart in plaats van bruin en de appeltaart op kamertemperatuur” grap ik. “Hoe krijgen jullie het voor elkaar om in zo’n klein dorp als dit zo te gaan dwalen. Goed van je om toch maar even te bellen. Zo kon ik je prima ‘naar binnen’ praten.”
Wordt een permanente verkeersregelaar wel gerespecteerd…..
En zij zijn niet de enigen die problemen hebben met een afgezette weg. De afgelopen tijd blijkt dat er maar weinig mensen zich laten tegenhouden door welk bord dan ook. Om even een idee te krijgen welke borden er allemaal uit de kast op het gemeente erf zijn getrokken hierbij een klein overzicht; Grote gele borden met de waarschuwing dat binnenkort de boel afgesloten wordt in verband met vernieuwing van het wegdek. Met tijd en data. Dan de gele borden die de route wijzen. Voorzien van een letter. Dan een geel bord die verschillende straatnamen vermeldt die via deze route bereikbaar zijn. Dan ook nog een bord met de mogelijkheid om terug te rijden en een andere route te nemen. Dat was de omleiding. Goed geregeld zou je zo denken. Helaas dus niet iedereen ‘snapt’ het. Maar nu nog de rood met witte hekken en de borden wit met een rode rand. Al jaren betekenen die ‘Verboden voor alle verkeer’ En voor de duidelijkheid, alle verkeer dus ook fietsers en voetgangers. Die borden en hekken staan er niet voor niets. Het vernieuwen van de weg is een proces dat in fases afgewerkt wordt. Toch worden de hekken links gepasseerd en zelfs verschoven om toch toegang te krijgen en verder te rijden. De weggebruiker merkt zelf niet dat de boel dan door hem/haar kapot gereden wordt, de wegwerker wel. Zijn werk is gesloopt. Hoeveel mensen zich aan deze burgerlijke ongehoorzaamheid schuldig maken blijkt wel wanneer de politie besluit op een avond ‘handhaving’ te doen. Je geloofd het bijna niet. Binnen vijfentwintig minuten moeten er al elf bekeuringen uitgeschreven worden. Kassa € 95,00 per bon. Dat noem ik nog eens zonde van het geld. En wat denk je; de agenten zetten de hekken weer keurig terug zoals ze horen te staan. Als ze nog geen halfuur later nog eens langs de ingangen van de weg rijden zijn diezelfde hekken al weer verplaatst. Vast niet door diegenen die net een boete hebben gehad. De vraag is of een permanente verkeersregelaar wel gerespecteerd wordt. Het blijkt dat een belemmering door borden en hekken gerust genegeerd wordt. Een waarschuwing. Het is gevaarlijk en je bent niet verzekerd.
Maar je zult maar jarig zijn en nogal wat bezoek verwachten precies in die periode dat de hoofdweg helemaal is afgesloten. Dan moet je voor het eerst sinds jaren al je bezoek een uitnodiging via de mail sturen met als bijlage een plattegrond waarop de tijdelijke wegomleiding duidelijk aangegeven staat. En toch presteert het bezoek dan nog om te gaan dwalen. De oorzaak volgens zeggen: Het dorp bestaat uit bijna alleen maar eenrichtingsverkeerstraten en ik heb een eigenwijze bestuurder die regelmatig roept; dat ‘het’ hem bekend voorkomt en dat hij het nu wel weet. Ze zijn er, maar nog niet over uitgepraat. Het wordt het onderwerp van gesprek. Toch is niet iedereen het er mee eens dat het niet goed aangepakt is, zo blijkt. De meesten konden het prima vinden. Maar toch. Gelukkig is het maar tijdelijk.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
