Het is druk in de wachtkamer van de huisarts. Omdat het woensdagmiddag is zitten er heel wat ouders met hun kinderen. Van tieners tot baby’s in draagstoeltjes. In de hoek zitten twee jonge vrouwen rustig met elkaar te praten. Ik hoor dat ze het over de opvoeding van de kinderen hebben.
Uitwisselen van ervaringen nooit verkeerd. Het gaat allemaal niet vanzelf. Zeker niet als blijkt dat een van de kinderen niet de juiste ontwikkeling doormaakt dan te verwachten was. Of ik het nu wil of niet ik moet wel meeluisteren. Nee ik zal me er niet mee bemoeien. Alhoewel ik zo nu en dan even moet zuchten om mezelf de kracht te geven niets te zeggen. Wat ben ik blij dat ik dit allemaal achter de rug heb. Die van ons zijn inmiddels zelfstandig en hebben hun eigen beslommeringen. Nee opvoeden hoef ik niet meer. Toch is het leuk om jezelf te toetsen naar wat je om je heen hoort. Zeker als je dan tot de conclusie komt dat het allemaal veel moeilijker had kunnen zijn. Zeg nou zelf. Het lijkt er verdraait op dat kinderlijke ongehoorzaamheid en ondeugendheid tegenwoordig altijd een oorzaak moet hebben. Een oorzaak die te verhelpen is met een pilletje of therapie. Wat hebben veel kinderen een half alfabet naast hun naam staan. Als aanduiding van een of ander te kort in zijn of haar ontwikkeling. Traag, te snel of snel afgeleid….. Vul maar in. Kortom, het niet voldoen aan de norm. Welke norm vraag ik me wel eens af. Hoeveel geduld en tijd hebben ouders nog om de kinderen dat te leren waardoor ze later zelfstandig in het leven kunnen staan. Hoe fijn is het dat we allemaal onze eigen karaktertrekken meegekregen hebben. We hoeven toch niet allemaal uit te blinken. Hoe gaaf is het dat je een talent hebt waar je heel gelukkig van wordt. Als je maar niet te veel moet zodat er geen ruimte is om dat te doen wat je leuk vindt. Als ouders maar eens echt naar hun kinderen kijken en dat stimuleren waar het kind goed in is. Niet geforceerd een of andere kant in duwen omdat vriendje zus of zo dat ook zo goed kan. Dat is bij voorbaat al gedoemd tot mislukken. En geeft nog eens heel veel stress en ruzie. Opvoeden en dan ook nog eens rekening houden met al die letters die je kinderen meekregen bij een of ander onderzoek. Ik geef het je te doen. Tuurlijk het is geweldig dat er tegenwoordig allerlei hulpmiddelen, therapieën en medicijnen zijn om kinderen, wat hen ook mankeert, een zo fijn mogelijke jeugd te geven. Maar slaan we niet een ietsje pietsje door, heel soms.
Zelf redzaam
Dan gaat de deur weer open. Er komt een moeder en een paar kinderen terug van de dokter. Ze legt de kleinste terug in de Maxi-Cosi en plukt hun jassen van de kapstok. Verderop blijft een jongetje van een jaar of drie staan. Met één arm al in de mouw van haar eigen jas reikt ze hem zijn jasje aan. Vlug pakt hij hem vast en gooit het vervolgens op de grond. Oei denk ik wat nu. Tot mijn verbazing duikt het ventje met zijn armpjes vooruitgestrekt zo in de mouwen. Even, heel even maar lijkt het erop dat het helemaal mis gaat. Maar niets is minder waar. Met een handige zwaai mikt hij de jas over zijn hoofdje en zie daar, de jas is aan. Zelfs de rits is voor dit kereltje geen probleem. Als mamma het schuifje in het eerste stukje gestoken heeft rits hij de jas zonder problemen dicht. Vol verbazing zie ik het gebeuren. Hoe moeilijk kan het zijn. De moeder kijkt me lachend aan en trekt haar schouders op, “Dat leren ze nou op de kinderopvang” zegt ze. Parmantig stapt het mannetje door de deur. Als hij achterom kijkt zwaai ik nog even naar hem. Dit had ik eerder moeten weten. Wat een prachtige oplossing om een hele club kinderen in no-time in de jas te helpen. Mij is altijd geleerd; geen kleren op de grond te gooien. Als ik het nu goed begrijp, leren ze de kinderen de jas op de grond te gooien om er vervolgens in te duiken. Degene die dit bedacht heeft. Top. Waarom wist ik dit niet eerder. In gedachten zie ik mezelf nog met een hele club kinderen in de gang van school staan. Wat een crime om dat hele stelletje op tijd in de jas en naar de kleedruimte van het zwembad te krijgen.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
