Op 8 maart aanstaande gaat Nieuwe Registers in première in Ede, en de voorstelling is te horen en zien op maar liefst elf verschillende locaties in ons land, tot en met 15 november 2019:
Met de achtste en laatste CD in de bekroonde serie “Dutch Cello Sonatas” nog vers in het geheugen (2018), presenteert Stichting Cellosonate alweer een nieuw, spannend project. Een optreden waarin nieuwe Nederlandse muziek, ruimte en beweging elkaar ontmoeten.
Organiste Gonny van der Maten, celliste Doris Hochscheid en pianist Frans van Ruth bundelen in dit project hun krachten. Naast bekender duorepertoire klinken er ook twee kersverse werken voor de triocombinatie van cello, piano en orgel. Voor deze instrumenten is nooit eerder een trio geschreven; een onverkende instrumentencombinatie dus, die inspireert tot het open trekken van nieuwe registers.
Componisten Wouter van Belle (1958) en Rick van Veldhuizen (1994) ontvingen van Stichting Cellosonate Nederland daarom een compositieopdracht voor deze bezetting. Een groter contrast dan tussen deze twee componisten is niet denkbaar: Van Belle, gevestigd organist en componist, schreef de toegankelijk Suite DFG en gebruikte daarbij minimal music-achtige elementen en Zuidamerikaanse dansritmes, waardoor zijn werk een jazzy en dansant karakter krijgt. Van Veldhuizen, een aanstormend talent dat onlangs ook een opdracht kreeg van het Koninklijk Concertgebouworkest, schreef cōnflārī (samensmelten): een werk van etherische, bijna buitenaardse schoonheid, waarin hij gebruik maakt van onder andere boventonen in de cello en piano, die op bijzondere wijze met de verschillende registers van het orgel contrasteren of juist versmelten.
Het trio speelt naast de twee nieuwe composities ook werken van onder andere Bach, Messiaen, De Falla en Schumann. De keuze voor die werken is niet toevallig: de werken zijn uitgezocht in samenspraak met beide componisten. Van Belle heeft bijvoorbeeld veel affiniteit met De Falla en Van Veldhuizen met Messiaen.
Experiment
In dit programma worden de grenzen van het ‘gewone concert’ opgezocht – zonder dat het muziektheater wordt of een concrete verhaallijn krijgt. Ganna Veenhuysen en Doris Hochscheid ontwikkelden samen een overkoepelende dramaturgische vorm, een vloeiend geheel. Zij stappen uit de gebruikelijke concertvorm met zijn onderbrekingen van applaus, opkomst en af gaan. Liever smeden zij een geheel waar alle composities geleidelijk en soms ongemerkt in elkaar over gaan, zodat de luisteraar ‘in de flow’ blijft en zijn of haar verbeelding de vrije loop kan laten. De ruimte en afstand tussen de musici en de (on)verplaatsbaarheid van hun instrumenten spelen bij de realisatie van dit concept een sleutelrol.
Wouter van Belle liet bovendien in zijn Suite DFG ruimte voor dansante elementen, die de celliste uitvoert achter haar cello. Doris werd bij het ontwikkelen hiervan ondersteund door choreografe Heather Ware.
Doris Hochscheid, cello
Frans van Ruth, piano
Gonny van der Maten, orgel, dramaturgische vormgeving:
Doris Hochscheid en Ganna Veenhuysen, bewegingscoach: Heather Ware
Adres: Amsterdamseweg 9, 6711 BE Ede
