All Gender Toilet

Foto: Ede.nieuws.nl

Het is druk in de binnenstad. Zittend op een terrasje laten we de mensenmassa aan ons voorbij gaan. Met een kop koffie en wat lekkers hebben we ons geïnstalleerd bij een van de vele lunchrooms die de stad rijk is. Van de serveerster hebben we de kaart gekregen en samen kijken we wat het zal worden.

Er staat zoveel op dat we niet direct kunnen besluiten. Je mag namelijk zelf je broodje samenstellen. Er zijn denk ik wel tien verschillende soorten brood. Dan ook nog de keuze uit allerlei verschillende soorten beleg. Hartig en zoet. Warm, gezond of een buitensporige knaller van calorieën. Vanmorgen hebben we al afgesproken dat er vandaag maar even niet gelijnd gaat worden. Alhoewel, volledig buiten het boekje gaan gaat er niet van komen. Uit ervaring weet ik dat ik spijt krijg. Ik heb zo mijn best gedaan de laatste tijd en vind het jammer om dat allemaal weer teniet te doen. Zoals gewoonlijk kan ik weer niet besluiten en stuur de serveerster nog een keer weg met:  ”Mogen we je roepen als we het weten?” Met een gezicht van; nou ja dit schiet ook niet op, draait ze zich om en loopt weer naar binnen. Tegen haar rug trek ik ook een raar gezicht en mijn tafelgezelschap schiet in de lach. Eerst maar eens de koffie en de cake. Het idee dat als we nu bestellen, het bestelde ook binnen enkele minuten voor ons op tafel staat lijkt ons niet gewenst. Het is een pittig bakje, heerlijk.

Allerlei pluimage

De voorbijgangers worden door ons met een kritisch oog bekeken. Allerlei pluimage trekt aan ons voorbij. Ik zie iemand lopen met een soort kleding wat voor mij totaal ongeschikt lijkt. Te ouds naar mijn mening. Om mijn negatieve mening bedekt over te brengen zeg ik: ” Wil je me waarschuwen als ik dat soort kleding ga dragen. Het ziet er niet uit. Die kleur”. Het is maar goed dat er een scherm tussen ons en de voorbijgaande dame zit. Ze draait haar hoofd naar ons. Heb ik te hard gepraat? Het lijkt wel of ze me gehoord heeft. Even is het spannend. Maar ze loopt door.  Eindelijk hebben we een broodje samengesteld. Helaas zien we de serveerster nergens. Toch willen we nu bestellen. Zo als altijd wanneer je ze niet wil, staan ze constant voor je neus en als je ze nodig hebt zijn ze in geen velden of wegen te bekennen. Maar goed, eigen schuld, ik heb haar toch zelf net weggestuurd. En het is druk. Na een paar lange seconden komt ze met een overvol blad het terras op lopen. Als ze langs loopt vraag ik of we kunnen bestellen. “Ik kom zo bij u hoor”, zegt ze terloops. En ja hoor ze houd woord. Neemt de bestelling op die ze intikt op de telefoon uit haar kontzak van de broek en verdwijnt weer. Het duurt lang, heel lang. Te lang. We zijn minstens een twintig minuten verder en er staat nog steeds geen broodje voor ons. Ook de serveerster is er niet.  Ik besluit naar binnen te gaan om even een toilet bezoek te doen en pols hoogte te nemen.

Opgesloten

Achter in het lokaal zie ik een deur. Op die enige deur prijkt een half mannetje en een half vrouwtje. Schuin uit mijn ooghoek zie ik de serveerster met een blad naar buiten lopen. De bestelling. Natuurlijk. Nu moet ik opschieten want anders is de boel straks koud. Dus druk ik de deur open met de verwachting dat achter die deur de keuze  man of vrouw zal zijn. Nee dus. Het blijkt een All Gender Toilet te zijn. Ook hier is het druk voor alle vijf deuren staan wel een paar vrouwen te wachten. Geen man te zien denk ik. Als ze nu maar opschieten. Mijn eten wordt koud. Helaas moet ik geduldig zijn. Ik ben de laatste en blijf dat. Het valt op dat één van de vijf deuren maar niet open gaat. Dat is zeker een kast met schoonmaak middelen. Eindelijk ben ik aan de beurt. Als ik mijn handen sta af te drogen gaat tot mijn verbazing ineens de afgesloten vijfde deur open. Er komt een forse jonge man voorzien van tattoos en baard  tevoorschijn. Hij kijkt om zich heen en zegt :” O, u bent er nog.” Ik kijk hem niet begrijpend aan.  Hij wijst naar het  toilet. “Ik heb mezelf opgesloten toen ik al die vrouwen hoorde praten. Ik zat er net toen ze binnen kwamen. Ik vind het zo gênant. Als man tussen al die vrouwen. Dus durfde ik niet naar buiten ondanks dat het een All Gender Toilet is. Eerlijk, geef mij maar een ‘gewoon’ toilet. Dan weet ik wat ik verwachten kan, ”voegt hij er gauw aan toe. Hij voelt zich duidelijk ongemakkelijk.” Arme man”, denk ik maar zeg lachend dat we er allemaal aan moeten wennen. We praten even en dan bedenk ik me dat mijn eten nu zeker koud is. Snel nemen we afscheid. Nog na lachend schuif ik achten mijn keurig afgedekte bord met daar op en toch nog warm broodje. De rest van de dag blijft het incident ons vrolijk maken. Wij hebben er nog nooit over nagedacht welke rare situaties een All Gender Toilet op kan leveren. Mijn raad is geneer je niet en doe je ding op een toilet met meerdere opties. Zeker in de stad zijn de mensen er allang aan gewend dat het een verrassing is wie er uit het toilet komt.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen