Heerlijk het zonnetje schijnt weer vandaag. Dat was de afgelopen dagen niet steeds het geval en ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik mis die ‘lamp’ direct.
Nu staat de buitendeur weer wijd open en de geluiden van buiten komen weer de kamer in. De vlinders dwarrelen weer op en om de paars en wit gekleurde vlinderboom. Gezellig. Mijn mandje gevuld met alle dingen die ik denk nodig te hebben staat op de hoek van de tafel. Dit is een handigheidje die ik me aangewend heb toen ik eens mijn enkel had verstuikt. Heen en weer lopen was toen geen optie en je zult zien als je je net buiten geïnstalleerd hebt dat en of je zonnebril, telefoon, boek, zonnebrandcrème, je puzzelboekje, potlood of gummetje verzin het maar, nog binnen ligt. Dus heb ik mijn tuinmand in het leven geroepen. Zo als je merkt het is een blijvertje gebleken. Inmiddels is het ook het behoud van de hordeur gebleken. Die hordeuren zijn zo gevoelig en niet al die deuren zijn gemaakt om steeds open en dicht geschoven te worden. Wat eigenlijk wel zou moeten, maar ja. Die van mij hoeft dat nu niet meer, alles present. Super handig. En om heel eerlijk te zijn heb ik ook een hekel aan heen en weer lopen. Ben ik lui? Dacht het niet. Kussens in de stoelen en klaar. Tijd voor een middag in de najaarszon. Op de tegels voor me zoekt een slak zijn weg langzaam richting de struiken. Zijn voelsprieten hoog in de lucht gestoken. Het slakkenhuis schommelt rustig mee. Gefascineerd kijk ik toe.
Als door een wesp gestoken trek ik de regenhoes van de tuinbank
Oktober heb ik altijd al als een speciale maand ervaren. Het kan verkeren in oktober. Je weet het maar nooit en voor de zekerheid neem je weer een jas mee als je pad gaat. Inmiddels is de herfstvakantie in aantocht. Naast me ligt de kat op haar rug te zonnen. Eigenlijk is ze heel stout want ze ligt op het witte schapenvachtje in de rotan stoel. Verboden terrein dus. Zodra ik de kussens en de kleedjes in de stoelen gemikte nam ze er een van in bezit. Alle vier haar poten wijd uitgespreid. Zachtjes buig ik me over haar heen en fluister. ”oefen je voor vloerkleedje?” ze opent haar blauwe ogen en kijkt me verstoord aan. Ik aai haar over haar kopje. Ze verroert zich niet. Ach, laat haar maar even. Straks klop ik het wel even goed uit. De rust van deze heerlijke nazomermiddag wil ik niet verstoren. De zon staat nu zo aan de hemel dat het licht anders is en ik hou van deze sfeer. De landerijen ruiken ook anders. Hoe precies kan ik niet zeggen, anders. Rijp geloof ik. En dan, ineens zie ik haar lopen. Roets langs de pui van de ene kant naar de ander om vervolgens onder de regenhoes van de grote tuinbank te verdwijnen. Ineens ben ik een en al actie en trek als door een wesp gestoken de hoes van de bank. En ja hoor onder in de laatjes liggen allemaal keuteltjes. Muizen keuteltjes wel te verstaan. Jakkes. Muizen poepen en plassen alles onder. Ik trek alle kussens uit de bank maar natuurlijk geen muis te bekennen. Die zit vast van een afstandje, verscholen achter weet ik veel, mij uit te lachen. Help ik heb muizen en poes?? die slaapt.
Natuurlijke overlast oplossen met een natuurlijk middel
Wakker worden poes. We hebben muizen. Muizen eten zich een holletje in je tuinstoelkussens. En dat wil ik niet. Muizen eten gaten in je mooie stoelen. En dat wil ik ook niet. Muizen komen met z’n twee en voor je het weet zijn het er véél. Poes help! Maar poes heeft volgens mij nog vakantie. Binnen haal ik de poezenkam en begin poeslief stevig te kammen. Als ze dan niet in actie wil komen, zal ik haar helpen. Verstoord miauwt ze. Met een flinke handvol haren loop ik naar de tuinbank en strooi de pas geoogste poezenharen op de keutels. Hopelijk helpt het om de muizen te verjagen. Misschien gaat poes wel op jacht vannacht want vergif strooien zul je mij niet zien doen. Muizen horen hier op het platteland. Alleen vind ik niet dat ze mijn tuinbank mogen gebruiken als huis met in de kussens hun nestje. Op hoop van zegen dan maar. Erop rekenend dat deze actie afdoend is keer ik terug naar mijn plekje in de zon. Nog even heerlijk genieten. Mijn idee.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
