‘BEN JE OKÉ! Hoe groot is jou comfortzone

Foto: Ede.nieuws.nl

Het was gezellig druk in het dorp. Jong en oud vermaken zich op het jaarlijks dorpsfeest. Elk jaar als ze een nieuwe agenda koopt vult ze steevast de datum met vette letters in.

Eindelijk is het dan zover. Eindelijk mag ze alleen met haar vrienden op pad. Wat heeft ze ernaar uitgekeken. Zestien is ze nu en wordt thuis de teugel wat losser gelaten. Ja er is een heel gesprek aan vooraf gegaan. Hier moest ze opletten en daar. Zoveel dat het haar duizelde en ten einderaad heeft ze moeder gevraagd of die haar wel wou vertrouwen. Dit hele verhaal had ze nu al zo vaak gehoord. Niet roken, niet drinken en houd een beetje afstand. Ja, het zal allemaal wel. Ze zou wel zien hoe het ging. Echt, ze kon best op zichzelf passen. En nu staat ze hier. Uren zijn ze bezig geweest met aankleden en de make-up. Toen ze dan eindelijk weg gingen heeft haar vader haar toch nog eens naar boven gestuurd om een andere blouse aan te trekken. Boos had ze gehoorzaamd. Thuis blijven om een te kort truitje, nee dat maar niet. De muziek staat keihard en ze staat te kletsen met haar vriendinnen. Het word steeds drukker en dicht achter haar schuiven de andere feestgangers langs.

Het is een paar uur later. Ze hebben al heerlijk gedanst en staan nu rond de sta-tafel die ze hebben kunnen bemachtigen en drinken wat. En dan ineens gebeurd het. Haar vriendin naast haar gedraagt zich ineens raar. Ze vraagt: Ben jij oké? Maar tot haar schrik ziet ze dat het niet zo is. Het meisje staat het huilen nader dan het lachen. Ze voelt zich zo te zien heel vervelend en als haar andere vriendinnen ook vragen, Ben jij oké!, begint ze te huilen. Blij met de aandacht verteld ze wat er gebeurde; Ineens had ze gevoelt dat iemand haar stevig vast pakte op een plaats waar ze dat beslist niet wil. Er was een gevoel van angst door haar heen getrokken. Verschrikt had ze achterom gekeken, recht in het gezicht van een wat oudere jongen die volgens haar iets meer gedronken had dan goed voor hem is. Ze had hem een flinke duw achteruit gegeven en zag hem wankelen. Maar hij was niet gevallen en was wankelend weer op haar afgekomen. Gelukkig draaide toen ook haar vriendin zich om en de jongen maakte dat hij wegkwam. Niemand van de andere had iets gemerkt en geschrokken luisteren ze.

Respect voor de individu is totaal op losse schroeven komen te staan.

Woedend kijken ze rond maar de jongen is nergens meer te zien dus kunnen ze hem niet op zijn gedrag aanspreken. De lol is er af. Het enige wat ze willen is naar huis. Ze zijn boos en teleurgesteld. Ze stonden gewoon te praten. Niets uitdagends. Waarom vindt iemand het nodig om een ander vast te pakken en nog wel op zo’n intieme plaats. Waarom. Een beetje respect kan toch wel . Hoe komt het dat het de laatste tijd zo’n trend is om maar te pakken wat je pakken kunt. De laatste tijd? Dit voorval is al even geleden. En nee, het is er altijd al zo geweest en overal. Zonder toestemming binnen iemands comfortzone komen, bedoel ik. Het misbruiken van macht, het maakt niet uit wie en waar. Het wangedrag zonder respect voor de ander lijkt ongestoord te kunnen gebeuren. Het respect voor de individu is totaal op losse schroeven komen te staan. Er wordt zelfs zwijggeld betaald. Alleen nu durven de slachtoffers het hard op te zeggen.

Blijf uit de comfortzone van de ander, en die mag groter zijn dan je soms denkt

Natuurlijk als je jong bent vind je het leuk als iemand aandacht voor je heeft. Never nooit wil je uitgemaakt worden voor een muurbloempje. Je wilt erbij horen. Maar er zijn grenzen en die grens moet je voor jezelf goed vast hebben staan. De gevolgen zijn zo groot. Voor je het weet ben je in één moment voor de rest van je leven beschadigd. Het blijft je achtervolgen in je hoofd. Denk nou niet het valt wel mee. Het meisje heeft er jaren overgedaan om weer zonder angst naar een feestje te gaan. Jaren heeft ze alleen maar veilig met haar rug tegen een muur willen staan. Sinds kort heeft ze een vriend. Hij heeft veel begrip voor haar angst en samen gaan ze de uitdaging aan om weer plezier te maken op het jaarlijks terugkerende dorpsfeest. Je vraagt je af: Waar was dit voor nodig, was dit de bedoeling toen de jongen haar zomaar zo vastpakte. Laten we hopen van niet. Houd afstand. Niet alleen in het verkeer maar ook op feestjes. Mocht je merken dat er iets gaande is vraag er naar bijvoorbeeld: BEN JIJ OKÉ. Bespreekbaar maken wat er is gebeurt is zo belangrijk!

 

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen