Heeft u uw belastingformulier al ingevuld en terug gestuurd? Elk jaar weer even een ‘dingetje’ ondanks dat het ons vergeleken bij vorig jaar nog gemakkelijker is gemaakt. Let wel, ze hebben alles al voor ons ingevuld. Alleen de zaken die vorig jaar niet aan de orde zijn gekomen moeten je nu wel even vermelden. O, ja er zijn ook een paar veranderingen. Een kwestie van goed lezen. Bijvoorbeeld met je neus plat op het scherm van je PC.
Sommige ziektekosten mogen niet meer met het vaste bedrag van vorig jaar opgevoerd worden. Helaas voor u het is een beetje veel minder geworden. Een beetje???? Ook zijn er verschillende dingen die je nu wel mag opvoeren. Dus goed opletten is van belang. Meestal laat ik het maar over aan iemand die er ‘verstand’ van heeft. Helaas is daar omheen alweer een levendige handel ontstaan.
Een gratis spreekuur.
Gelukkig hebben de dorpshuizen daarvoor een oplossing. Jawel, je mag met je papieren even aanschuiven bij een maatschappelijk werker of een vrijwilliger die speciaal door de gemeente daarvoor een cursus heeft gevolgd. Zij kunnen je helpen de vragen te beantwoorden. Het is bedoeld voor iedereen, jong en oud. Niks om je voor te schamen. Gewoon doen. Wellicht levert het nog wat op en kun je wat extra vakantie geld besteden. Dat dacht ook die mevrouw die met haar scootmobiel nog binnen kwam. Vijf minuten voor dat de dame van het sociale team de boel bij elkaar zou pakken en weg zou gaan, Het was een drukke middag geweest en gelukkig had ze een paar mensen tevreden naar huis kunnen laten gaan.
De schuifdeuren van het dorpshuis zoeven open en met scootmobiel en al rijdt ze naar binnen. Buiten adem stoot ze uit: ”Kan het nog. Ben ik op tijd.” Haalt diep adem en vervolgt:” Ja, het was even zoeken maar ik heb het allemaal bij elkaar hoor.” Ze grijpt tussen haar benen naar een grote felgekleurde tas en mikt deze triomfantelijk op de tafel. “Ik heb dacht ik alles hoor. Fijn dat je me even wilt helpen. Elk jaar weer zie ik er tegen op en wacht net zolang tot ik wel moet. Vanmorgen kwam een vriendin bij me langs en zei dat ik hier naartoe moest gaan met de papieren. Jullie zouden er wel raad mee weten. Haar hebben jullie vorig jaar ook geholpen en toen kreeg ze nog wat terug. Dus jullie doen het goed. Nou en hier ben ik dan. Over twee weken wou ik eigenlijk met vakantie gaan en een extra centje komt dan goed van pas.” Verbouwereerd kijk de maatschappelijk werkster achter de tafel naar de grote tas voor haar. Oef dat wordt lastig. Even iemand helpen met een paar dingen invullen is niet zo’n probleem. Maar hier moet naar alle waarschijnlijkheid een boekhouder aan te pas komen. Ze zucht hoe kan ze op een goede manier deze mevrouw duidelijk maken dat het hier om hulp gaat voor het invullen van de formulieren online. Niet om een heel jaar in- en uitgaven te verwerken. En dan nog de belastingdienst heeft tijd nodig en al zou je terug moeten krijgen, dat duurt altijd wel even. Om te beginnen maar eerst koffie. Ze verzit, “Goedemiddag, wilt u eerst een kopje koffie dan kunnen we zo even kijken wat ik voor u doen kan.” Hoort ze zichzelf rustig zeggen. De vrijwilliger achter de bar komt in actie en schenkt twee koffie in. Onder de woorden; die zal je nodig hebben schuift hij ze lachend over de bar richting van de beide dames.
De maatschappelijk werkster besluit eerst maar eens rustig uit te leggen hoe het werkt met de hulp voor het invullen van de belastingformulieren en als ze er zeker van is dat de mevrouw het begrijpt vraagt ze wat er in de tas zit. De mevrouw trekt de tas naar zich toe en pakt de beide punten van de bodem en leeg hem pardoes op de tafel. Het is even heel stil. Wat er uit de tas komt is niet alleen papier maar ook resten afval en vuil ondergoed. Het stinkt. Verschrikt kijken de beide uit het dorpshuis elkaar aan om vervolgens in een slappe lach uit te barsten. De mevrouw kijkt net zo geschrokken. O, ik heb gauw een tas gepakt maar helemaal niet gekeken of er ook iets in zat. Verschrikkelijk, dit was niet de bedoeling. Met een vuurrood hoofd probeert ze de boel bij elkaar te schuiven en weer terug in de tas te doen. Ze zucht: “het zit me ook niet mee vandaag”.
De maatschappelijk werkster grijpt in en zegt: ”Weet u wat. We doen alles terug in de tas. U gaat naar huis en zoekt de papieren rustig uit. Maak er maar nette stapeltjes van. Morgen in de loop van de dag kom ik dan even bij u langs en dan bespreken we hoe u het verder kunt aanpakken. Vergeet niet de was in de wasmand te doen. En gooi het afval maar weg daar kunnen ze toch niets mee bij de belastingdienst. Je snapt de mevrouw voelde zich helemaal niet prettig met zoals het ging. Toch fijn dat ze kwam want nu werd ze geholpen en misschien wel met meer dan alleen het invullen van een belastingformulier. En die twee, die achter bleven in het dorpshuis, zullen deze middag vast met een lachbui hebben afgesloten. Weleens waar wel wat later dan gepland.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
