De Sint is vertrokken en wij maken ons op voor de Kerst. Afgelopen zondag was het al weer de eerste Advent. Een Christelijke belangrijke traditie. De aanloopperiode naar de kerst waarin de christenen zich voorbereiden op het kerstfeest.
De geboorte van Jezus wordt dan herdacht maar ook de verwachting van de wederkomst van Christus. Het woord advent betekend komst. In de kerken wordt vier zondagen voor de kerst elke week een adventskaars aangestoken. Zo wordt het feest van het licht gesymboliseerd. Het komt steeds dichterbij. Heel vroeger werd met een vasten periode van zes weken al in november de start van advent aangekondigd. Later werd het vier weken. Eerst was het met name een Roomse traditie. Tegenwoordig wordt in bijna alle kerken advent gevierd maar nergens is het nog een vastenperiode. De vier kaarsen in een adventskrans van dennentakken, de verlichte adventsster en de adventskalender worden overal zichtbaar neergezet en opgehangen. Het zijn de eerste versierselen voor de kerst.
Lang geleden hoorde ik een verhaal van een mevrouw die wat vroeg haar adventsster voor het raam had gehangen. Ook liet ze hem s’ nachts branden. Het heeft haar leven gered. Haar huis staat namelijk vlakbij een druk kruispunt. Het was al laat in de avond als een vrachtwagenchauffeur de macht over zijn stuur kwijtraakt . Er ligt een klein laagje sneeuw en het is glad. De reden waardoor de vrachtwagen van de weg afschiet. Hij beland met de auto in de voortuin van de vrouw. Als hij later zijn verhaal doet verteld hij dat de brandende ster ineens in zijn blikveld kwam waardoor hij uit allermacht aan het stuur getrokken heeft om niet met de vrachtauto tegen de pui van het huis te komen, met alle gevolgen van dien. Sinds dien hangt en brandt haar adventsster altijd ruim op tijd voor het raam.
Het luid een gezellige tijd in. In de winkelcentra klinkt nu nog heel zachtjes uit de luidsprekers de eerste kerstmuziek. Over een witte kerst en klokken die luiden. Om me heen merk ik dat niet iedereen ervan gediend is om uitgesproken kerstmuziek in de oren getoeterd te krijgen. Vooral de oudere garde stoort zich aan dit over de hoofden van het winkelende publiek uitstorten van ‘geestelijke’ muziek. Toch als je een beetje oplet hoor je verschillende voorbijgangers zachtjes mee neuriën. Komen herinneringen bij hen boven?
Koren zijn al vanaf de vakantie bezig met het instuderen van de nieuwste liederen. Denk je eens in; op bijvoorbeeld een dinsdagavond begin augustus, in je korte broek of met een fris zomerjurkje aan. want het is een graad of 30. Het zweet staat je overal. Daar sta je dan met z’n allen Midden in de winternacht te zingen. Helaas het koelt niet af maar met een beetje positief denken krijg je er nog lol in ook. Spreekt een ervaringsdeskundige. Je weet waar je het voor doet. Het Kerstconcert. Van veel weet ik dat het meewerken aan het Kerstconcert zo veel voldoening geeft. De sfeer en de gezelligheid erna met alle gasten. Overal hangen de posters met de aankondigingen. Wat hebben ze er weer een werk van gemaakt om een goed in het oog springend concept te leveren. Neemt niet weg de sommige zanggroepen elk jaar alleen de datum veranderen. En dat is niet voor niets. Herkenbaarheid is daar het motto. Uit een ruime keuze kun je denk ik de week voor de kerst elke avond wel ergens terecht.
Wat verlangen we ernaar om rustig naar die sfeer dagen toe te leven. Bij mij liggen de kerstkaarten al geschreven en wel klaar. Want mijn motto is wees er op tijd bij anders moet alles in de haast en dat lijkt me niet de bedoeling. Ook het geven van een kerstcadeautje. De feestelijke kleren van alle gezinsleden en de uitgebreide maaltijden zetten als je niet oppast een grote streep door het plezier van. Mijn advies is lijstjes maken. En dan de spreuk: ”Alles wat niet in huis is doen we het zonder”. Ik wens iedereen heel veel rust en plezier met het voorbereiden van de feestdagen.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
