Herfst kijk toch eens wat zijn de bomen weer mooi aan het verkleuren. Wanneer je bewust kijkt zie je zoveel felle rode, gele en groene bladeren dat het alleen maar verwondering opwekt.
Bladeren groot en klein. In het bos kom je steeds meer mensen, gewapend met een foto toestel tegen. Dit prachtige plaatje vraagt erom om vastgelegd te worden. Ondanks dat het elk jaar weer in de herfst te genieten is. Blaadjes die hun taak erop hebben zitten mogen nu na met hun kleuren te hebben gepronkt afvallen. Als kinderen genoten we van de bergen gevallen bladeren. We gooiden er mee en lieten ons pardoes in de berg vallen. Een soort sneeuw gevecht maar dan met bladeren. Bladeren ze ruisen als de wind erdoor waait, ze geven schaduw als de zon schijnt, ze zorgen voor prachtig gekleurde plaatjes in de herfst en ze vallen als de eerste nachtvorst de winter inluid. Elk jaar opnieuw.
Maar niet iedereen is blij met natuur cyclus. Want de buurman heeft er een en bij de kerk hebben ze er een en op het park hebben ze er een stuk of vijf en bij de gemeente staat de werkplaats er vol mee…… bladblazers. Het speeltje voor grote mannen. Ze kunnen haast niet wachten tot het eerste blad de grond raakt. Met grote passie storten ze zich op het schoonblazen van stoep en tuin.
Eindelijk mag de bladblazer van stal. Nee het gaat niet zo als in de reclame waarin de man des huizes geheel in de ban en op maat van de melodie Non je ne regrette rien van Edith Piaf door de tuin heen zwiert. Je zou haast denken dat de hij ‘last heeft van vallende blaadjes’.
Deze bladblazers maken lawaai, heel veel lawaai. Vorige week is het begonnen. Eerst ’s morgens rond negen uur is het raak. De buurman. Met een precisie als of zijn leven ervan afhangt blaast hij zijn tuinpad schoon. Tot mijn ontsteltenis alles richting onze heg. Na een half uur wordt het stil. Het resultaat ligt nu tussen onze tuinen een grote berg bladeren. Wachtend tot het in de nu al overvolle kliko afgevoerd gaat worden. Dan de volgende dag ’s middags rond een uur of halftwee. Net als ik bedacht heb om met een boekje in een hoekje, muziekje op de achtergrond eens heerlijk de tijd voor mij zelf te nemen. Nee dus. Ruim een uur is hij bezig. Helaas voor hem heeft het vannacht hard gewaaid en de bult ligt weer verspreid over de tuin. Die man is een volhouder. Wat zal ik blij zijn als al dat blad, waar ik pas nog vol bewondering naar gekeken heb, eindelijk allemaal gevallen is.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
