Het is fris buiten, de fiets zet ik neer op een plek waar bijna nooit fietsen staan maar vandaag is het druk bij de Reehorst. Een groot foto festival is er gaande.
Bij binnenkomst staan er balies om je aan te melden. Ze zijn verdeeld op alfabet en ik moet bij N-Z zijn, wat direct al aangeeft dat er veel mensen verwacht worden. Op de planning die ik krijg staat zoveel, een keuze maken is lastig. Er zijn lezingen, standhouders, workshops, exposities en boekpresentaties… en allemaal met hetzelfde thema. Natuurfotografie. Terwijl ik naar een zaaltje loop om bij een lezing te kijken stop ik bij een aantal stands. Prachtige, maar in veel gevallen ook onbetaalbare, apparatuur staat te pronken. Allemaal fotografieliefhebbers stellen vragen. De antwoorden zeggen mij niet veel omdat ik in dat opzicht maar een simpele camera heb en van al die ingewikkelde dingen weinig verstand heb.
Bij de expositie vind ik vooral de foto’s interessant die door jeugd zijn gemaakt zoals een buizerd in een besneeuwd bos in de categorie 12-17 jarigen. Zo mooi om te zien dat ook jongeren op die leeftijd niet enkel met computerspellen bezig zijn maar juist de natuur in gaan. Later op die dag zie ik van verschillende (inter)nationale fotografen de mooiste beelden vandaan komen. Honderden mensen luisteren aandachtig naar de verhalen van de makers van de beelden. Twee dingen zijn duidelijk: al deze mensen hebben natuurfotografie als passie. Iedereen echter wel op zijn of haar eigen manier.
De een probeert de natuur te fotografen zoals de natuur is, de ander probeert een handje te helpen. Het tweede dat duidelijk is, is dat er honderden mensen op dit grote evenement zijn afgekomen. We mogen in Ede trots zijn dat zo’n groot evenement hier plaats vind. Na een tijdje ga ik naar huis. Eenmaal thuis pak ik de camera. Met de tips die ik hoorde kan ik wellicht toch wel iets mee doen, hoor ik mezelf zeggen.
Michael de Vries
