Niet de verwachte finale, wel de verwachte winnaar: het Nederlands team onder 19 jaar heeft zich zondagmiddag gekroond tot wereldkampioen ten koste van Chinees Taipei. In de finale van het KWC in Leeuwarden was het alleen in de beginfase nog even spannend: 28-16. De DVO-spelers Koen van Roekel, Saskia van der Zee, Renée van Ginkel en Menno van der Neut uit Bennekom waren ook van de partij.
Zoals gezegd was het dus niet de verwachte finale Nederland tegen België, maar Chinees Taipei was de opponent van de formatie van Leon Simons. En waar de finale in de laatste edities met onze Zuiderburen maar zelden spannend waren, konden de Aziaten in de beginfase Oranje nog alleraardigst tegenstand bieden. Na de 4-3 van Kevin Dik nam Chinees Taipei via Kun-yeh Yu zelfs brutaal de leiding: 4-5.
Dat was voor coach Simons het signaal om de verdedigende stellingen de opdracht te geven de druk te verhogen. In het buitenveld kreeg Chinees Taipei geen centimeter ruimte meer en ook de rebounds waren continu voor Nederland. Het zorgde ervoor dat de schotklok een aantal keer loeide. Omdat Sanne van der Werff, die de laatste twee weken ook al een titel kon vieren met PKC/SWK-Groep A1 en 2, haar vizier op scherp had staan was het verschil snel gemaakt. Een spannende finale werd het zodoende tóch niet.
Bij tijd en wijle speelde Oranje namelijk met Chinees Taipei: zo viel de 12-5 van Carlo de Vries uit een prachtige aanval over alle schijven. De 8-0 run die Oranje daarmee had gemaakt, betekende ook meteen de beslissing in de wedstrijd. Koen van Roekel deed met een onehander voor de pauze ook nog een duit in het welbekende zakje. De 13-6 ruststand zorgde ervoor dat de tweede helft slechts een formaliteit zou worden.
Want nadat Van der Werf meteen in de tweede helft haar derde feestje veiligstelde met twee treffers was alleen een galavoorstelling van Oranje dat de wedstrijd nog kon redden. De Vries en Dik begrepen wat er van hen verwacht werd en stonden op. Samen zorgden ze voor 21-9. Mede omdat Oranje iets verslapte – en natuurlijk om de wissels ook speeltijd te gunnen – werd bij 21-11 de eerste wissel toegepast. Femke Bouma kwam als eerste binnen de lijnen en niet veel later Renée van Ginkel (op archieffoto) ook. Haar eerste schot trof meteen doel: 24-11.
Er zouden nog zes andere Oranje-wissels volgen. Spannend was het duel allang niet meer, alle aandacht kon op randzaken. Bijvoorbeeld de WK-titel vieren in een genomen time-out van Simons. Het Nederlands team stond er als hecht collectief en wist het al: wij zijn wereldkampioen. Toen de scheidsrechter niet veel later inderdaad voor het laatst blies was Oranje U19 daadwerkelijk wereldkampioen. Een spannende finale was het, net als de voorgaande jaren tegen België niet. Maar dat zal iedereen met een Oranjeshirt een zorg zijn geweest. Het feestje werd, terecht uiteraard, ruimschoots gevierd. Opponent Chinees Taipei, dat nog een aantal keer fraai scoorde in de slotfase, kan met opgeheven hoofd en het nodige huiswerk terugkeren naar eigen land. Oranje doet dat door de winst met de beker: 28-16.
Bron: www.korfbal.nl
