Het open Nederlands Belgisch Kart Kampioenschap DBKC wordt verreden over twee wedstrijddagen te Karting Genk in België. Voor mij is dit het belangrijkste kampioenschap van het jaar, dus de voorbereidingen waren goed.
Al op vrijdag vertrokken we naar Genk om de nodige trainingsheats te rijden. Hier zat ik er erg goed bij, het was mijn eerste keer op deze baan, maar ik reed constant in de top 5. Tevreden gingen we in de avond terug naar het hotel, waarna we op zaterdag rond 12 uur weer op de baan waren.
Ik werd geloot in de tweede kwalificatiegroep tegenover een kleine 40 andere rijders. Hierin kon ik een derde tijd noteren, wat voor de races voldoende was om goed vooraan te starten. De rijders werden verdeeld in poules, ik zat in poule 3, en deze verschillende poules zouden het tegen elkaar opnemen. In totaal reden er 77 rijders mee en elke race bestond uit een kleine 40 rijders. Tijdens de eerste race startte ik als 4e, waarna ik naar de tweede plaats kon oprukken om hierna bijna het gat met de nummer 1 te dichten. Terwijl ik het gat dichtte, kwam ook de nummer 3 naar mij toe. Deze rijder begon de aanval op mij, hij probeerde me soms zo hard uit te remmen dat hij de bocht miste, bijna van de baan af ging en dan alsnog zijn kart weer voor mij de baan opgooide. Hiermee verloren we erg veel tijd en kwam in de laatste ronde ook de nummer 4 achter ons aan. In de laatste ronde moest ik helaas genoegen nemen met een vierde plaats, meer zat er niet in. Opvallend genoeg was wel dat de nummer 1, een thuisrijder, zonder gewicht de race had gereden.
Ik moest na race 1 gelijk door met race 2, hierin mocht ik vanaf de derde plaats starten. Al redelijk snel ging de nummer 2, de thuisrijder die eerst zonder gewicht reed, in de verdediging voor mij. Gelukkig kon ik er snel langs met een hele mooie inhaalactie buitenom. Hierna kon ik mijn weg vervolgen naar de nummer 1, maar dit gat was inmiddels te groot om nog te dichten, een tweede plaats in race 2.
Tijdens de laatste kwalificatierace moest ik als tweede starten, waarvandaan alle kansen dus openliggen voor de winst. Al snel kon ik de eerste plaats overnemen van opnieuw de thuisrijder, maar op het moment dat ik eerste lag, kreeg ik in bocht 1 een enorme duw van de nummer 2. Hierdoor verloor ik de eerste plaats, waarna ook de nummer 3 mij weer voorbij kon komen en ik op een derde plaats de race moest vervolgen. Uiteindelijk zou dit ook mijn finishplaats worden. De rijder die mij de duw gaf kreeg nog wel een plaats straf, maar omdat hij als eerste over de streep kwam en ik als derde, had ik daar alsnog niks aan.
Door mijn constante finishplaatsen, 2e, 3e en 4e, mocht ik de finale als derde starten. Een super uitgangspunt, maar toen ik de kart geloot kreeg en keek waar deze kart in de vorige races was geëindigd, zag ik al dat het geen geweldige kart was. En niks was minder waar tijdens de race, ik kwam nog wel goed weg bij de start, maar hierna werd ik om mijn oren gereden en viel terug naar een zevende plaats. Ik werd constant op het rechte stuk voorbij gereden, wat andere rijders ook zeiden na de race. In de laatste ronde kon ik echter toch nog drie plaatsen winnen door een heftige strijd voor mij, waardoor ik als 4e over de streep kwam in de finale.
4e, niet de positie die ik had gehoopt. Ik ben tevreden over hoe ik heb gereden, maar uiteindelijk niet tevreden over het resultaat. Er had veel meer in gezeten als ik een goede kart in de finale had gehad. Helaas, in november is de tweede en daarmee laatste race dag van het DBKC, dus alles is nog mogelijk!
Rick den Hartog
