Afgelopen weekend had ik een gesprek met onze kleindochter. Geboren in het digitale tijdperk. Dat buiten kijf. Op haar telefoon heeft ze een app waar een gedeelde agenda huist.
Alle afspraken die bij haar thuis gemaakt worden door de familieleden, worden daarin opgeslagen. “Zo gemakkelijk, zegt ze, jij en opa kunnen dat ook veel beter doen. Bij ons werkt het super. Zo pleit ze voor het nut van de digitale agenda. Op je eigen telefoon kun je dan hierin je eigen afspraken schrijven. Zo weten we altijd waar iedereen is. Als iemand mam vraagt of ik even op wil passen kan ze op haar telefoon zien of ik kan of niet. Op mijn vraag: Hoe het dan precies werkt pakt ze haar mobieltje en veel te snel voor mijn inmiddels op volle toeren werkende hersens, laat ze zien hoe het werkt. “Het proberen waard, je kunt hem ook naast je gewone agenda hebben hoor”, besluit ze haar relaas. Dus ook op mijn telefoon wordt een poging gedaan de app te installeren. Helaas, na twee keer een poging te hebben gewaagd werk hij nog steeds niet. Ook niet als opa zich ermee bemoeid.
Zelf begin ik direct al heimwee te krijgen naar mijn vrolijke plaatjes agenda. Al jaren heb ik er een met een ringbandje. Niet te groot maar met de mogelijkheid om kaartjes en/of andere blaadjes bij de betrokken data te leggen zonder dat hij uit de band knapt. Aan het einde van het jaar is het een waar dagboekje geworden met alle gebeurtenissen voorzien van soms een foto of entreekaartje. Boven op zolder staat een doos waarop met grote letters NOSTALGIE te lezen is. Daar wordt elk jaar weer een agenda in opgeborgen.
Hoe moet dat met zo’n app agenda? Zonder plaatjes. Zonder de mogelijkheid om iets tussen de blaadjes te stoppen. Zonder mijn soms mooie maar soms ook bijna niet te lezen handschrift. Stiekem ben ik blij dat de app niet werkt. Fijn dat zij zo blij zijn dat het bij hen wel degelijk werkt maar laat mij alsjeblieft mijn leuke gekleurde plaatjes agenda maar houden. Met liefde sleep ik het ding overal mee naar toe. Lieve kleindochter van me je vindt het vast niet erg als ik de app van de telefoon verwijder. Later als het nog eens te pas komt mag jij de doos met het opschrift Nostalgie van de zolder halen. Dan kun je daarin al mijn agenda’s van jaren terugvinden. Zo heb je gelijk een inkijkje in mijn leven. Leuke en ook verdrietige dingen ga je ontdekken.
Ik denk toch dat ik blijf pleiten voor mijn handgeschreven agenda’s.
Vriendelijke groet juffrouw Raadgever
