EDE - De gemeente Ede blijft vasthouden aan het verbod op permanente bewoning van recreatiewoningen, ondanks landelijke plannen om dit onder bepaalde omstandigheden te gedogen. Dit onderwerp werd recent besproken in de gemeenteraad naar aanleiding van vragen van de VVD. Hoewel de regering een gedoogbeleid wil overwegen vanwege de woningnood, benadrukt wethouder Peter de Pater dat dit niet strookt met regionale afspraken, die per gebied sterk kunnen verschillen.
Intensivering handhaving sinds 2015
Wethouder Karin Bijl informeerde de raad dat de gemeente sinds 2015 strenger handhaaft op het verbod. Dit gebeurt systematisch, bijvoorbeeld per vakantiepark, en door te controleren op nieuwe inschrijvingen in de Basisregistratie Personen (BRP).
Tot nu toe zijn rond de 1250 zaken gestart, waarvan er 1175 zijn afgerond. De aanpak richt zich op het opleggen van dwangsommen, hoewel daadwerkelijke invordering zelden voorkomt. Dit beleid benadrukt dat de gemeente Ede waarde hecht aan het onderscheid tussen recreatief en permanent wonen.
Verdere onderzoeken naar feiten
1. Woningnood als drijvende kracht achter versoepeling elders: In Nederland groeit de druk om recreatiewoningen tijdelijk beschikbaar te stellen voor permanente bewoning vanwege de oplopende woningnood. Gemeenten verschillen echter sterk in beleid, vaak vanwege regionale woningmarktdynamiek en afspraken.
2. Praktische handhaving: Het gebruik van dwangsommen in plaats van boetes is een bewuste keuze, omdat het bewoners een prikkel geeft om te vertrekken zonder direct financiële straffen uit te delen. De effectiviteit van deze maatregel in andere regio’s kan mogelijk inzicht geven in de gevolgen van strikte handhaving versus gedogen.
3. Vergelijking met andere gemeenten: Veel gemeenten passen hun beleid aan om permanente bewoning te reguleren, in plaats van te verbieden, zoals bijvoorbeeld met een tijdelijke woonvergunning. Het is interessant om te onderzoeken hoe dergelijke regelingen elders functioneren.
Door Chris Ouboter