Ede – De afgelopen weken zijn er op initiatief van de welzijnsorganisatie Malkander “Kroonboeken” door de dorpen gegaan. Het Kroonboek is een leeg tekenboek waarin iedereen naar eigen inzicht een pagina mag vullen met tekeningen, een gedicht, een brief of iets anders. Sociaal werkers Ruth van Swaay en Jolanda Albers zijn trots op de resultaten. “Het is echt mooi om te zien hoe mensen gedurende de Corona crisis toch verbonden kunnen voelen. Het haalt het goede in mensen naar boven en stimuleert de creativiteit.” Vanwege het succes krijgen de Kroonboeken een vervolg. Mensen kunnen zich niet aanmelden, het boek wordt van de ene inwoner aan de ander doorgegeven.
Het Kroonboek is een leeg (teken)boek (A4) dat langs inwoners in een dorp gaat waarin iedereen die het ontvangt naar eigen inzicht een pagina mag vullen: tekenen, schrijven, plakken, knippen, schilderen. Van Swaay, sociaal werker bij Malkander vertelt: “Het is afgeleid van Corona. Corona betekent ook kroon. Maar er is meer. Want het woord Corona is omgeven met ziek, dood, angst en dreiging. Het heeft een negatieve betekenis. Terwijl we met Kroonboek juist een sterke, mooie betekenis wilde geven. Zoals de kroonjuwelen. Een juweeltje van het dorp.”
De Kroonboeken zijn een beweging
Op de vraag hoe het idee is ontstaan zegt collega Jolanda Albers: “Corona vraagt dat mensen niet samenkomen, maar alleen thuisblijven. Alle activiteiten die wij als Malkander organiseerden moesten we ook afzeggen. En er wordt heel individueel gekeken in de media: loop je als persoon risico, dé eenzame, kwetsbare oudere. Wij wilden daar een beweging tegenoverstellen: een project dat mensen onderling verbindt en hen uitnodigt om iets te maken, scheppen. Dus niet aanspreken op ziek of kwetsbaar of alleen, maar juist als ‘schepper’ van iets nieuws of moois.”
Wat heeft het Kroonboek opgeleverd?
Zes boeken zijn van huishouden naar huishouden gegaan, en gevuld met prachtige gedichten, persoonlijke verhalen, collages, plaatjes, en veren bijvoorbeeld. Iedereen die erin heeft gewerkt heeft dat met zorg, aandacht en toewijding gedaan. Van Swaay: “Veel teksten gaan over troost willen bieden, en een hart onder de riem steken. Het mooie is dat elk dorp straks zijn eigen boek heeft, dat in het dorpshuis komt te liggen.”
