Kinderopvang Gastouder Anja in Ede bestaat 12,5 jaar

Foto: Ede.nieuws.nl

Wat in januari 2006 begon als ‘ach, ik zorg wel voor je kindje terwijl jij (de juf van onze dochter) onbezorgd kan werken’, is inmiddels uitgegroeid tot een goed lopend, kleinschalige professionele kinderopvang!

Steeds grotere vraag

Op 9 januari 2006 mocht ik mijn eerste gastkindje ontvangen. Dat was een kindje van een juf van de basisschool waar onze twee dochters van 7 jaar  naar school gingen. Deze week is dat dus 12,5 jaar geleden. Thuis had ik toen nog twee zonen van ruim drieënhalf  jaar rondstappen. Het was puur toeval dat het zorgen voor een ander kindje op mijn pad kwam. Ik vond het leuk en goed te combineren met mijn eigen gezin.

Meer juffen van school informeerden of ik ook voor hún kindje wilde zorgen. Er kwamen twee gastkindjes, twee werden er drie….ik begon voorzichtig reclame te maken en al snel had ik een heel koppeltje gastkinderen onder mijn hoede.

Gastouderschap is een serieus beroep waaraan strenge regels zijn verbonden

De eerste jaren waren gastouders nog niet aan strenge regels gebonden. Dat kwam in 2011. Er kwam een verplichting om bij een gastouderbureau te zijn aangesloten, gastouders moeten in het bezit zijn van een kindgericht diploma en van een diploma kinder-E.H.B.O. en jaarlijkse scholingen worden verplicht gesteld. De opvanglocatie wordt met regelmaat bezocht of het veilig is en  de G.G.D. doet onverwachte steekproeven.

Zo is het gastouderschap een serieus beroep geworden en weten inmiddels veel ouders de weg naar deze kleinschalige, professionele, erkende vorm van kinderopvang te vinden. Inmiddels heb ik 37 gastkinderen uitgezwaaid waarvan de meesten vanaf de leeftijd van een paar maanden tot hun vierde jaar één of meerdere dagen per week bij mij zijn geweest. De gastkinderen komen niet alleen uit Ede. Ook uit omliggende plaatsen komen ‘mijn’ kindjes.

Kostbaar bezit

 Ik blijf het bijzonder vinden dat ouders hun kostbaarste bezit aan mij toevertrouwen. Ik ervaar het elke dag als een eer. Ik doe mijn uiterste best om de kinderen een veilig, tweede, thuis te bieden waar ze mogen zijn wie ze zijn. Waar ze kunnen lachen en mogen huilen, waar ze plezier kunnen maken en boos mogen zijn en waar ook ruimte is voor geluk en verdriet. De gastkindjes leren hier ook wachten en delen. Ze leren elkaar te troosten en te helpen en ze mogen volop ontdekken.

Ik probeer ervoor te zorgen dat de gastkinderen ‘groot’ genoeg zijn om de overstap de maken naar de basisschool als ze vier jaar zijn. Dan laat ik ze los en fladderen ze verder uit.

 

www.gastouderanja.nl

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen