“Wel is het nog even afwachten wanneer we terecht kunnen. Er zal wel een hele wachtlijst zijn. Voor al die uitgegroeide en verknipte koppen zal ook wel meer tijd nodig zijn om alles weer een beetje in model te krijgen. Arme kappers”.
Column juffrouw Raadgever
Maak je borst maar nat. We kwamen elkaar tegen bij de supermarkt. Op veilige afstand probeerde ze een gesprek maar dat lukte van geen meter. Niet op anderhalve meter in ieder geval. Ik kreeg het nare gevoel dat de hele winkel mee kon genieten van het verhaal dus vroeg ik haar of het goed was dat ik na de boodschappen even bij haar binnen zou wippen. Als jij nu even een bak koffiezet kunnen we fijn bij de opendeuren van het balkon even bij praten. Dat leek haar wel wat. Snel graaide ze nog een pak lekkere koeken uit de bak bij de kassa. Je weet wel die producten die schreeuwen dat je ze nog even bij de boodschappen moet doen. Een actie. Super goedkoop. En ik had geluk. Ik zag dat het deze keer chocolademuffins waren. Heerlijk. Als ik verder de winkel inloop om mijn lijstje af te werken zie ik dat ze inmiddels al afgerekend heeft. Ik zwaai, wat ik beter niet had kunnen doen want nu hoor ik heel hard over al de met mondkapjes afgedekte hoofden. “Doei, tot zo. Ik heb lekkere muffins bij de koffie.” Lief maar ze had van mij niet zo hard hoeven roepen.
Amper een kwartier later bel ik bij haar aan. Het ruikt al lekker naar de vers gezette koffie en niet veel later zitten we, in het zonnetje voor de opendeuren. Gelukkig hebben we allebei geen corona binnen de deuren. Eigenlijk kan het ook niet anders, we houden ons super aan de regels. Het blijkt dat we al meer dan een jaar thuis zitten met weinig, zeg maar geen bezoek. Leve het face timen, zo kunnen we tenminste de gezichten van onze gezinnen en familie nog eens zien. Maar leuk is anders. En het einde is nog steeds niet inzicht. Wij hebben tenminste nog steeds geen bericht wanneer voor ons de prikken zijn gepland. We moeten dus nog langer geduld hebben hoewel de lol er nu toch echt wel vanaf is. Beide hebben we wat afgeknutseld. Gebreid, gehaakt, gepuzzeld en vergeet de sudoku niet. Stapels boeken gelezen. Soms expres een moeilijk en informatief boek. Met google erbij of een woordenboek hebben we onze hersenen gepijnigd en aangescherpt. Een van ons heeft zelfs online nog een korte cursus gevolgd. Het eindresultaat weer een certificaat in de map en kennis in het hoofd. Straks als het weer mag gaat ze ook weer aan de slag. Brengt coronatijd ook nog iets goeds. Stil zitten is voor ons geen optie.
En dan vertelt ze; weken hebben ze er tegenaan gehikt. Stel dat het helemaal verkeerd zou gaan dan zou hij echt voor schut lopen. Maar dat deed hij nu eigenlijk ook al. Het haar hing hem over de kraag en de boven kant werd ook al zo lang dat het niet lang meer zou duren dat ze er een elastiekje in konden doen. Of een mooie speld. Bij het idee kregen ze allebei de slappe lach. Ik zal maar niet herhalen wat er allemaal nog meer bedacht werd. Maar goed dat haar maatje niet in de buurt was hij zou ons echt voor een stelletje mallen uitgemaakt hebben en terecht. Maar goed na heel veel uitstel hadden ze besloten, kappertje te gaan spelen. Hij had haar vertrouwd en dat voelde wel goed maar zij was zelf niet zo zeker van haar kunnen. Het moest er toch uiteindelijk van komen. De laptop kwam op de tafel en ze hadden samen wat knip instructie-video’s bekeken. In de douche voor de spiegel hebben ze met vereende krachten het gewaagd. Ze kon zich nog herinneren dat ze lang geleden de kinderen ook eens geknipt had. Dat was erg. Ze hadden geen geld voor de kapper en met een uitdunschaar en een tondeuse was ze de koppies van haar kroost te lijf gegaan. Alles beter dan de uitgegroeide haardossen. Maar het kon niet anders. Nu zullen er ook wel gezinnen zijn die zelf aan de slag moeten en niet alleen omdat de kappers dicht zijn maar ook omdat er botweg geen budget is om een heel gezin naar de kapper te laten gaan. Zij weet hoe dat voelt. Gelukkig heeft toen een buurvrouw de schade gered door haar kunnen in praktijk te brengen. Zij heeft toen moeten beloven nooit meer zelf te gaan knutselen. En nu moest het toch. Met de tondeuse en de aanwijzingen van haar maatje is het een net kapsel geworden. Nee, niet kaalgeschoren. Dat was nu juist het probleem. Het moest met een nette scheiding en achter netjes rond geknipt. Zoals ze het verteld is ze er best trots op zoals het gelukt is. Maar toch, of ik even stiekem kritisch wil kijken als hij zo ook een bakje koffie komt doen. Dat doe ik en wat ik zie valt best wel mee. Het ziet er netjes uit maar een bezoek naar een echte kapper zou niet verkeerd zijn. Op het moment valt het echt niet op, zeg ik haar, kijk maar eens hoe sommige ministers hun best hebben gedaan om hun haardos er een beetje fatsoenlijk uit te laten zien. Duidelijk dat bij sommigen ook een echtgenoot aan het knutselen is geweest. Gelukkig komt daar nu een einde aan. Dat zelf- of hobby knippen zou ik echt afraden als je er geen natuurtalent voor hebt. Maar goed nood breekt wet.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
