Twijfels delen als jonge mantelzorger
Door: Ria Maliepaard
HARSKAMP-Sharon (16) zorgt dagelijks met haar familie voor haar oma (81). Ze praat er weinig over met anderen. Maar ze is heel blij met Gerrie, jongerenwerker bij welzijnsorganisatie Malkander. Sharon: “Gerrie luistert goed en geeft tips, daar heb ik veel aan.”
Week van de jonge mantelzorger
De aandacht voor mantelzorgers groeit, wat nodig is. Zeker in deze Coronatijd. Professionele hulp valt weg of cliënten zeggen hulp af uit angst voor besmetting en bezoek blijft weg. De taak van mantelzorgers word zwaarder. Ook van jonge mantelzorgers. Dat zijn er veel, maar we kennen ze nauwelijks. Van 1-7 juni is de landelijke week van de jonge mantelzorger, dus tijd om Sharon aan het woord te laten: “Mijn grootouders wonen al mijn hele leven naast ons. Ze zorgden voor mij en mijn broer en zus, en nu is het omgedraaid. Dat ging vanzelf. Zo zorgde ik met mijn ouders eerst voor opa en nu, na zijn overlijden, heeft oma steeds meer zorg nodig.”
JOP
Via haar vriendengroep kwam Sharon een paar jaar geleden bij het JOP, een jongerenontmoetingsplek in buurtcentrum de Spil. Gerrie sprak regelmatig met haar en constateerde: ‘Sharon, jij bent mantelzorger’. Ze was eerst verbaasd, maar nu beseft ze dat zij haar hulp normaal vindt, maar ook dat ze geen andere jongeren kent die mantelzorgen. Dus zo ‘gewoon’ is het niet. Twee vriendinnen weten wat ze doet. Maar ze praat er, ook op school, nauwelijks over. Ze heeft gelukkig tijd voor leuke dingen en haar schoolwerk lijdt er niet onder. Sterker: ze zorgt zo graag voor anderen dat ze er haar beroep van maakt. Ze volgt de opleiding Zorg en Welzijn. En na haar stage bij Verpleeghuis ‘Metje’ in Harskamp wil ze absoluut de ouderenzorg in.
Steun bij twijfel
Elke dag zorgen voor iemand van wie je houdt is wél anders dan beroepsmatig zorg leveren. Dat ondervindt Sharon ook: “Toen opa ernstig ziek was zorgden we met ons allen 24/7 voor hem. Oma kon het niet allemaal zelf. Toen opa dood was bleek oma harder achteruit te gaan dan we dachten.” Haar ouders zorgen er voor dat ze ruimte houdt voor school en vrienden. Én voor haar bijbaan bij de Plus in haar dorp. Maar ze is zich er voortdurend van bewust dat oma haar nodig kan hebben. Zeker nu in Coronatijd. Vriendinnen van oma komen minder en Sharon merkt dat ze eenzamer is. Dus zet zij een tandje bij. Dat oma soms onverwacht wat kribbig doet of moppert zorgt voor twijfel of ze het wel goed genoeg doet. Sharon heeft daarin aan Gerrie een goede gesprekspartner: “Ze legt uit dat ouderen soms onbewust de mensen om hen heen pijn doen met een klacht of opmerking. En dan ongewild juist soms onaardiger zijn tegen de mensen die het best voor ze zorgen. Ook geeft ze tips hoe ik dan kan reageren.”
Tips
Sharon wil graag tegen leeftijdgenoten die ook mantelzorg geven zeggen: “Zorg dat je je vrienden blijft zien en zo. Ik deed dat eerst niet en moest opnieuw beginnen. Ook je school is belangrijk.” Ze vindt het niet altijd makkelijk om de impact van mantelzorg met je ouders of goede vrienden te bespreken, die zijn immers ook emotioneel betrokken: “Probeer iemand te vinden die niet zo dichtbij je staat. Maar die wel goed luistert en snapt wat je bedoelt. En je kan helpen er beter mee om te gaan.” Soms heeft ze andere problemen waar ze niet aan toe komt. Want zorgen voor iemand van wie je veel houdt vraagt nu en dan meer ruimte in je hoofd dan tijd. Dat kost heel veel energie. Maar die ruimte heeft ze wel nodig. En Gerrie helpt haar daarbij, waar en wanneer ze dat nodig heeft.
