Een verrassend voorjaarsbolletje is Chionodoxa. Deze Latijnse naam is afgeleid van het Griekse chion, wat sneeuw betekent en doxa, wat staat voor glorie of roem. De Nederlandse naam is dan ook heel toepasselijk sneeuwroem. Je zou dan ook verwachten dat dit een witbloeiend bolletje is, maar dat is niet zo. Chionodoxa bloeit overwegend blauw.
Het eerste deel van de naam slaat op de vindplaats van dit bolletje, namelijk hoog in de bergen op Kreta en in Turkije, waar meestal sneeuw ligt. Chionodoxa is daar aangetroffen in de eerste helft van de negentiende eeuw door plantenzoekers die in die periode op tal van plaatsen fanatiek naar nieuwe bolletjes zochten. Eén van hen was de Zwitserse botanicus Pierre-Edmond Bassier, die een lavendelblauwe soort aantrof met een wit hartje. Hij vernoemde deze Chionodoxa naar zijn vrouw Lucile. Chionodoxa luciliae is één van de meest bekende soorten. Wat dit bolletje zo geliefd maakt, is zijn enorme uitbreidingsdrang. Hij vermeerdert zowel door clisters (nieuwe bolletjes die aan de oorspronkelijke bol groeien) als door zaad. Overigens groeit dit bolletje niet alleen in de tuin of in het gazon. Hij stelt zo weinig eisen aan de grondsoort dat we sneeuwroem ook volop aantreffen aan de rand van een oprit, tussen stoeptegels en in het grind. Is dat erg? Helemaal niet. Na de bloei sterft het loof af en zien we helemaal niets meer van deze bol. Ondergronds gaat de bol in ruste om het jaar daarop in een veelvoud terug te komen. En dat betekent dat we ieder voorjaar in maart kunnen genieten van een steeds groter wordend tapijt van blauwe sneeuwroem.
Bron: Kwekerij Jaap Duijs (www.jaapbol.nl)
