Je staat soms versteld hoe mensen zonder na te denken hardop hun mening uiten. Vaak zeer kwetsend.
Het ergste is dat er nauwelijks op de uitwerking van die uitgesproken woorden gelet wordt. Hardop oordelen of veroordelen op wat je ziet blijkt meestal niet de juiste keuze te zijn. Gisteren merkte ik het ook weer. Voor een paar kleine boodschapjes was ik naar de buurtsuper gegaan. Het was er niet druk.
Een paar oudere echtparen waren druk overleggend bezig hun karretjes te vullen. Als ik een gangpad in loop zie ik dat een meneer een mevrouw aanspreekt die zittend in haar scootmobiel een artikel uit het schap wil pakken. Hij biedt haar aan om te helpen maar dat wimpelt ze vriendelijk af. Zo te zien moet hij de afwijzing even verwerken. Hij draait zich om, schud met zijn hoofd en zucht. Hij had het toch goed bedoeld. Dan volgt hij zijn vrouw naar het andere pad. Even later zie ik het echtpaar weer de mevrouw aanspreken. Aardige lui denk ik en loop verder. Het valt me op dat de muziek in de winkel een paar streepjes harder staat dan anders. Hardop mee neuriënd zoekt verderop een mevrouw haar boodschappen bij elkaar. Duidelijk in een goed humeur. Ik heb mijn boodschappen en loop naar de enige kassa die open is. Voor me staat het echtpaar en daarvoor is de mevrouw uit haar scootmobiel opgestaan om af te rekenen. De kassière vraagt of ze haar even moet helpen met het inpakken. Fijn denk ik weer iemand die meedenkt. Maar dan gebeurt het; tot mijn verbazing hoor ik de ‘behulpzame’ meneer zeggen: ” O, je kunt dus wel staan. Dan had ik je ook mijn hulp niet aan hoeven bieden” waarop de mevrouw zegt: ”Ja, gelukkig wel, soms is het lastig om te buigen dus hulp is weleens fijn.” Waarop de meneer zegt:” Onzin .Aanstellerij. Als je wel kunt staan. Met een beetje oefenen lukt dan alles.” Waarop hij van zijn vrouw een duw in de rug krijgt. De kassière kijkt verschrikt naar de mevrouw, maar die geeft geen antwoord. Ze pakt haar tas en rijdt de winkel uit. Wat erin haar omgaat valt te raden. Naar mijn idee kiest niemand ervoor om in een scootmobiel te gaan zitten. Het geeft zoveel beperkingen. Wie weet hoeveel moeite het haar heeft gekost om de moed op te brengen om zelfstandig naar de winkel te gaan. Ik heb haar namelijk, tegen de kassière, horen zeggen dat het de eerste keer is dat ze alleen op pad is. Waarom zegt deze man dit soort dingen. Hij is dus niet zo aardig als hij wel lijkt. Jammer.
Het doet me denken aan nog zo’n ondoordachte uitspraak van een poosje geleden
Aan die keer dat ik bij een groepje dames stond te praten. Er dwarrelde een meisje van een jaar of acht omheen. Een lenig figuurtje. We moesten allemaal zien hoe goed ze was in de radslag en handstand. Een van de dames zei haar dat ze het knap vond hoe netjes ze de oefeningen deed. :”Jij wil zeker graag op de gymnastiek” vervolgde ze, “laatst zag ik je met de hoelahoep en een vriendinnetje, maar dat meisje kon er niets van. Ze was erg stijf en ook wat dikker dan jij. Ze kon de radslag niet voor elkaar krijgen. Misschien moet ze maar wat meer oefenen. Maar jij was echt veel beter.” Het meisje glunderde van oor tot oor. Ja, ze wou erg graag naar de gymnastiek. Een van de andere dames uit het groepje vroeg; “Hoe zag dat vriendinnetje eruit. Had ze kort haar en rosé kleding aan?” Als ze een bevestiging krijgt zegt ze: ”Dan was dat mijn kleindochter. Ze heeft een ziekte die zorgt dat haar spieren niet doen wat zij wil. Ze krijgt therapie en ze oefent heel veel maar het zal haar nooit lukken om zo soepel de radslag te doen als de andere meisjes.” Het werd even stil in het groepje. Niemand zei iets. Weer zo’n gevalletje van niet nadenken en een oordeel uitspreken. Hoe zou die oma zich gevoeld hebben toen ze ineens haar kleindochter herkende in de veroordeling. Volgens mij is niemand er bewust op uit een ander te kwetsen en toch gebeurt het teveel. Misschien moeten we ons er maar aan wennen niet zomaar een oordeel te vellen. Het is toch helemaal niet nodig om te zeggen dat iemand zich aanstelt of zijn best niet doet. Het heeft het totaal geen zin om daar iets over te zeggen. Zeker niet als je iemand niet kent. Want niet alles is zoals het lijkt, toch?
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
