Op Facebook en Instagram verschenen deze week allemaal foto’s. Meisjes en jongens in een, met zorg uitgekozen , Gala outfit. Het Schoolgala voor alle jongelui die dit jaar examen hebben gedaan. De uitslag is er dan nog niet. Zo kan iedereen meedoen met, het hoogte punt van hun laatste school jaar. De spanning zit er nog helemaal in. Niemand weet zeker of hij of zij het diploma gehaald heeft.
Op het lawaai afgekomen verzamelen de buurt bewoners zich nieuwsgierig langs de weg
Tussen alle belangstellenden zoek ook ik een plaatsje dicht bij het schoolplein waar al verschillende jongens keurig in pak met stropdas zich verzamelen. Auto’s rijden af en aan. En dan eindelijk, na een hele dag tutten, komen ook de dames aan. Allemaal stuk voor stuk een plaatje. In de meest uiteenlopende voertuigen, Old timers, luxe auto’s het liefst met open kap, hier komen zelfs koetsen voorrijden. Een vader presteert het om zijn dochter met haar vriendin in een helikopter op het weiland naast de school en af te leveren.
Hoe gek wil je het hebben
Tussen alle voertuigen door komt heel voorzichtig een auto met aanhanger aangereden. Ineens gaat er een applaus door de groep mensen. Op de aanhangwagen zit een meisje. Haar haren prachtig gekapt. Haar gezicht keurig opgemaakt. Ze straalt van oor tot oor. De vader rijdt behoedzaam zijn ‘lading’ tussen de groep door naar de ingang van de school. Het meisje draagt een zwarte jurk. Vanuit haar middel is de rok helemaal over de bak van de feestelijk versierde wagen heen gedrapeerd. Als je goed kijkt is het visvijverfolie, keurig in plooien gevouwen en vast gemaakt aan de randen. De vader stapt uit en heeft een klein trapje bij zich die hij naast de aanhanger zet. Uit de auto pakt hij een grote schaar en loopt terug naar het trapje. Met zijn ene hand reikt hij naar het meisje en zegt: ”Kom maar”, met de andere hand knipt hij langzaam het folie open. In haar korte zwarte cocktailjurkje met haar voeten in ballerina schoentjes gestoken, stapt ze sierlijk uit de aanhanger op het trapje. Weer applaus. Ze wuift naar links en naar recht en zegt lachend tegen haar verbaasde vriendinnen, “Yes, het is gelukt.” Met twee handen in de lucht en om haar as draaiend vervolgd ze lachend,” verrassing. Snappen jullie nu dat ik er niets over kon zeggen. Sorry hoor, maar dan was het effect weg geweest. Dit was dus de low budget entree waar jullie je niets bij voor konden stellen. Wat mij betreft: het feest kan beginnen want ik ben binnen.”
Zeg nou zelf hier was wel moed voor nodig
Zeker weten; als het een wedstrijd was geweest dat de vader, alleen al voor het idee in de prijzen was gevallen. Het stralende gezichtje van het meisje had daar zeker aan meegewerkt. Misschien een idee voor andere jaren om een Low Budget Gala Game uit te schrijven.
Inmiddels zijn de uitslagen binnen en hangen overal de vlaggen met een tas eraan. In de krant komen dit jaar helaas geen lijsten van de scholen met de namen van alle geslaagden. Met uitzondering van de scholen die al ruim voor de examens de ouders en leerlingen benaderd hebben om toestemming te vragen voor het plaatsen van een lijst. De nieuwe wet op de privacy is daar de oorzaak van. Helaas nodig. Het spontane gaat op deze manier wel een beetje uit het dagelijkse leven.
Voor alle geslaagden Hartelijk gefeliciteerd. En allemaal die een ‘her’ hebben heel veel succes. Voor al diegenen die niet geslaagd zijn. Kop op volgend jaar nieuwe kansen. En weer een Schoolgala.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
